درد دل ما اصفهانی ها

سلام.تفاوت رو تو این دو تا عکس احساس کنید در د دل ما اصفهانی ها اینکه وقتی مدیران این همه  جلسه برگزار میکنن که چیکار کنیم  چی کار نکنیم زاینده رود خشک نشه یا دیگه بد تر نشه نتایج این جلسه ها چی میشه که هر سال هم براش جلسه میذارن من که میگم اینا میان تو جلسه میوه آب میوه میخورن بعد هم خداحافظی مسئولین خودشون میدونند که پل های سی و سی پل و پل خواجو آهکی هست آگر بهش آب نرسه میریزه و دیگه هیچی به هیچی  اونوقت ته که همی میان میگن من که نبودم اصلا به من چه ولی ما ها که هر روز به خاطر هزار تا کار واجب و غیر واجب از اون جا رد میشیم باید افسوس بخوریم که چی  بود و چی شد خدا خودش باید به ما صبر بده از وقتی این زاینده رود خشک شده توریست هایی هم که میومدن دیگه نمییان .البته مشکلات ما به همین چیزا تموم نمیشه بلکه دادن نان بی کیفیت به دست مردم .آبی که از شیر می آید مزه ی وایتکس میدهد.نداشتن سطل زباله مخصوص در کوچه ها. جمع آوری زباله آن هم یک روز در میان.قطعی برق و آب در تابستان .درختانی که به آن ها آب داده نمیشود و آن ها ظاهری بد به خود گرفته اند نیز از مشکلات ما اصفهانی هاست.